Tilazinoa, animalia bat da. Edo zen esan beharko genuke, gaur egun desagertutako espeziea baita. 1933an hil egin zen azkenenekoa Tasmaniako Hobart zooan.
Animalia honen bitxikeriak asko dira: batik bat otxoaren gorputza, tigrearen kapa, masailezur erraldoia eta azkenik marsupial haragijalea zela.
1973an esan zuten banako bat ikusia izan zela, bai eta bideoz grabatuta... baina ez ziren bere aztarnak aurkitu eta fake bat dela esaten da.
Oso era tamalgarrian hil egin zen tilazino hura. Ia nork asmatzen duen nola...
Jatorrizko informazioa Fogonazos blogatik atera dut. Ariketa bat proposatzen dizuet. Zuetariko bakoitzak itzultzen badu zati bat eta iruzkinetan idazten badu bere zatitxoa, danon artean eta lan gutxirekin artikulu osoa itzul dezakegu. Zelan ikusten duzue ideia? Egingo dugu?
Nik egingo dut hasiera:
ResponderEliminar"El último tilacino fue filmado y fotografiado con vida en el año 1933, mientras deambulaba en el interior de su jaula en el zoo de Hobart, en Tasmania."
1933an Tasmaniako Hobart zooan jaula baten barruan zegoen azkeneko tilazinoa grabatua eta argazkietan erretratatua izan zen.
Jack
Tres años después, el último ejemplar moriría por un despiste de sus cuidadores: olvidaron cerrar la jaula en la que dormía y el animal se murió de frío.
ResponderEliminarHiru urte geroago, azken ejemplarra bere zantzaileen erruz hil zen: zaintzaileei kaiola ixtea ahaztu zitzaielako eta animalia hotzez hil zen.
Las últimas imágenes del tilacino, mudas y enigmáticas, nos muestran un animal que parece sacado de un relato fantástico.
ResponderEliminarTilazinoaren azken irudiak, isil eta misteriotsuak, ipuin bateko fantasiazko animalia bat iruditzen duena erakusten digute.
El lobo marsupial se extinguió en el continente australiano miles de años antes de la llegada de los colonos europeos, pero sobrevivió en Tasmania junto con otras especies endémicas, incluyendo el diablo de Tasmania.
ResponderEliminarOtso marsupiala(tilazinoa) australiatik desagertu zen kolono europeoak hara joan baino milaka urte lehenago,baina Tasmanian beste espezie endemika batzuekin bizirik iraun zuen, tasmaniako deabrua barne.
Generalmente suele culparse de su extinción a la caza intensiva, incentivada por recompensas, pero podrían haber contribuido otros factores, como por ejemplo las enfermedades, la introducción de los perros, o la ocupación de su hábitat por los humanos.
ResponderEliminarGehienetan errua bota ohi da bere amatatzea ehiza intentsiboengana, suspertuta sariengandik, baina parte hartu izan ahal zuten beste faktore batzuk, adibidez gaixotasunak, txakurren introduzioak, edota bizilekuen okupazioa gizakiengandik.